[EP-200]

EPOSTER OTURUMU-15 | Tarih ve Saat: 22.10.2010, 17:00 - 18:00 | Salon: EPOSTER SALONU

Pulmoner embolide CRP’nin önemi ve mortalite ile ilişkisi

Tacettin Örnek, Figen Atalay, Murat Altuntaş, Nurcan Ayvaz, Fırat Uygur
Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Zonguldak

Pulmoner embolizm (PE) sık görülen, tanısı güç konulabilen, mortalitesi yüksek bir hastalıktır. Bu çalışmada PE’nin CRP düzeyleri ile ilişkisini ortaya koymayi amaçladık. Ocak 2009-Ocak 2010 tarihleri arasında kliniğimizde pulmoner emboli tanısıyla takip edilen ve nefelometrik yöntemle CRP çalışılan toplam 80 hasta çalışmaya alındı. Hastaların 44’ü (%55) kadın, 36’sı (%45) erkek idi. En düşük ve en yüksek CRP değerleri sırasıyla 0, >203 olup median CRP değeri 30.8 idi. Çalışmaya alınan en yaşlı hasta 89, en genç hasta ise 29 yaşındaydı. Yaş ortalaması 68.75±13.74 idi. Hastaların %82.5’inde (n:66) CRP pozitif bulundu. CRP düzeyi pozitif olan PE’li hastalarda mortalite oranı %25.8 (n:17) iken normal düzeyde olan hastalarda mortalite oranı %14.3 (n:2) idi. CRP pozitif PE’li hastalarda mortalite oranı daha yüksek görünmesine rağmen istatistiksel olarak fark yoktu (p=0.5). Sonuç olarak CRP seviyeleri bir çok hastalıkla ilişkisi olmasına rağmen PE’de CRP seviyelerinin değerlendirilebilmesi için daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.

GİRİŞ-AMAÇ

Pulmoner emboli (PE) sık görülen, tanısında zorlanılan ve mortalitesi yüksek olan bir hastalıktır. CRP düzeyleri inflamasyon, enfeksiyon ve doku zedelenmesi gibi durumlarda artmaktadır. CRP seviyeleri inflamasyonun şiddetine göre normalin 500 katına kadar çıkabilir. Bu çalışmada CRP düzeyleri ile PE ilişkisini ortaya koymayı ve PE tanısı konulduktan 9 ay içindeki mortaliteyi belirlemeyi amaçladık.


YÖNTEM-GEREÇLER

Ocak 2009-Ocak 2010 tarihleri arasında kliniğimizde pulmoner emboli tanısıyla takip edilen ve nefelometrik yöntemle CRP çalışılan toplam 80 hasta çalışmaya alındı. Kategorik değişkenler arasındaki fark Fisher exact testi ile, bağımsız iki grup ortalamaları ise Mann Whitney-U testi ile değerlendirildi. p<=0.05anlamlı kabul edildi


BULGULAR

Hastaların 44’ü (%55) kadın, 36’sı (%45) erkek idi (tablo 1). Çalışmaya alınan en yaşlı hasta 89, en genç hasta ise 29 yaşındaydı. En düşük ve en yüksek CRP değerleri sırasıyla 0, >203 olup median CRP değeri 30.8 idi. Hastaların %82.5’inde (n:66) CRP pozitif bulundu. Mortalite oranı 23.8 (19/80) idi. CRP pozitif PE’li hastalarda mortalite oranı daha yüksek görünmesine rağmen istatistiksel olarak fark yoktu (p=0.5). Çalışmaya alınan hastaların sadece 3’ünde ekokardiyografik olarak (%5.2) pulmoner hipertansiyon (PH) tespit edilmedi (tablo 2). Hastaların çoğunluğunda akciğer ventilasyon/perfüzyon (V/Q) sintigrafisinde yüksek olasılık tespit edildi (tablo 3). BT anjiyo çekilen 12 hastadan sadece 1’inde dolma defekti görülmedi. CRP pozitifliği ile mortalite ve D Dimer arasındaki ilişki tablo 4’de gösterilmiştir.




Tablo 1: Çalışmaya katılan hastaların genel özellikleri
Erkek n (%)36 (45.0)
Kadın n (%)44 (55.0)
Yaş ortalaması68.75±13.74
Mortalite n (%)19 (23.75)
CRP (median)30.8


Tablo 2: PE’de PH şiddetinin CRP pozitifliğine göre sınıflandırlması
PH ŞİDDETİCRP POZİTİF n (%)CRP NEGATİF n (%)
PH yok (PAB<=25)3 (5.2)0
Hafif PH (25<PAB<=40)32 (55.2)6 (46.2)
Orta PH (40<PAB<=55)12 (20.7)4 (30.8)
Ağır PH (55<PAB)11 (19.0)3 (23.1)


Tablo 3: PE’de V/Q sintigrafisi sonuçlarının CRP pozitifliğine göre sınıflandırlması
OLASILIKCRP POZİTİF n (%)CRP NEGATİF n (%)
Düşük2 (3.45)0
Orta18 (31.03)5 (41.67)
Yüksek38 (65.51)7 (58.33)


Tablo 4: PE’de CRP’nin mortalite ve D Dimer ile ilişkisi
CRP POZİTİF n (%)CRP NEGATİF n (%)p
Mortalite17 (25.8)2 (14.3)0.295
D Dimer yüksek13 (92.9)65 (98.5)0.321


SONUÇLAR

CRP seviyeleri bir çok hastalıkla ilişkisi olmasına rağmen PE’de CRP seviyelerinin değerlendirilebilmesi için daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır